Studia

"Niby do czego miałby służyć uniwersytet, jeśli nie do tłumaczenia człowiekowi, że wszystko, co wydawało mu się, że wie, jest błędne?" ~ Terry Pratchett.

Idąc na studia myślałam, że będzie to najlepszy czas w moim życiu. Może nie był najgorszy ale nie było również, tak jak na tych wszystkich amerykańskich filmach. Na takiej porządnej imprezie, przez ostatnie 3 lata byłam aż dwa razy 😂 Pomijam oczywiście wypady na piwo, bo tych akurat było więcej. Tylko nie myślcie, że jestem alkoholiczką 😜 Na pierwszym roku grupę miałam mega zgraną, wszyscy się dogadywaliśmy i razem organizowaliśmy wypady na bulwary, gdzie raz nawet odtańczyliśmy wspólnie z innymi poloneza... Jakoś tak się złożyło, że rozmawialiśmy wtedy o naszych studniówkach i porwały nas wspomnienia aż do takiego poziomu, że prawie wszyscy obecni odtańczyli razem z nami poloneza, i ci młodsi i starsi 😅 Drugi rok, hmmm tu nastąpiła spora zmiana. Niekoniecznie pozytywna, zmieniły się składy grup, kja razem z jedną koleżanką ze starej grupy trafiłyśmy do całkiem nowej. Szczerze mówiąc, dało się odczuć pewną niechęć z ich strony, ale cóż to nie zależało od nas. Z czasem my przyzwyczaiłyśmy się do nich a oni do nas, tolerowaliśmy się i rozmawialiśmy ze sobą tylko w razie konieczności. Tak minął drugi rok, wyjść zero, brak jakiegoś zgrania grupy. Od czasu do czasu ta monotonia przeplatała się moimi konfliktami z jedną parką. Z perspektywy czasu, były to błahostki, jednak w tamtym czasie bardzo irytujące nie tylko mnie z resztą. Jednak tylko ja się odzywałam, jak coś mi nie pasowało, może dlatego też nie za bardzo za mną przepadali... Na szczęście, drugi rok dobiegł końca 😌 i można było się zrelaksować w wakacje i oczyścić myśli, przed tym co miało nadejść... OBRONA, tak to słowo napawało nas lękiem. Nie wiedzieliśmy co i jak, z czym to się je, ani jak się za to zabrać. Ale o tym, już innym razem 😉

Angelika Soroka