ANGELA LIFE

Fotografia kryminalistyczna jest to zbiór systemu metod, środków i sposobów, które stosuje się podczas wykonywania zdjęć na miejscu zbrodni, mających na celu utrwalenie czynności procesowych, operacyjnych i badawczych. Fotografia kryminalistyczna ma za zadanie ujawnienie oraz utrwalenie informacji o miejscu zdarzenia, dowodów oraz obiektów, które mogą się okazać kluczowe w dalszej części prowadzonego śledztwa. Fotografie pozwalają skrócić czas śledztwa, ponadto materiał dowodowy zgromadzony podczas oględzin jest znacznie lepszej jakości, co również usprawnia dalsze działania śledczych. Podkoniec lat 90 zaczęto likwidować pracownie fotochemiczne w jednostkach policji. Powierzono to zadanie specjalnym laboratoriom kryminalistycznym. Technik na miejscu zdarzenia musi przestrzegać ściśle zasad, jakie obowiązują podczas podjęcia czynności na miejscu zdarzenia. Ze względu na różne sytuacje zastane na miejscu dokonania przestępstwa, występuje pewien podział fotografii kryminalistycznych pod u...

Celem identyfikacji podczas badań kryminalistycznych są najczęściej: dane osobowe sprawcy lub osoby, która pozostawiła określony ślad; ustalenie pochodzenia substancji lub przedmiotów tworzących badany ślad oraz uzgodnienie czy odnalezione części tworzyły wcześniej całość. Najważniejszym pytaniem, na które w pierwszej kolejności szuka się odpowiedzi jest „Kto?” – w kontekście osoby, czyli kto popełnił dany czyn zabroniony lub też rzeczy – przedmiotu lub narzędzia zbrodni. W zależności od tego, co chcemy ustalić, wymieniamy trzy odmiany identyfikacji. Po pierwsze wyróżniamy identyfikację osoby bądź rzeczy, która pozostawiła dany ślad. Następnie identyfikacja wszelkiego rodzaju substancji tworzącej powstały ślad. Jest również identyfikacja całości na podstawie części jako trzeci rodzaj identyfikacji. Badaniem śladów i identyfikacją ich zajmują się laboratoria kryminalistyczne. Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Komendy Głównej Policji opracowuje w głównej mierze koncepcje funkcjonow...

Politeja z greckiego całokształt działalności administracyjnej państwa, w tym zorganizowanie władzy państwowej. Początkowo służby porządkowe w państwie były dosyć banalnie zorganizowane. Prowadzone były obserwacje, rejestracja a nawet badanie porównawcze pisma, jednak nie były to tak rozwinięte jak teraz metody badań kryminalistycznych. Na początku XIX wieku, w czasach rewolucji przemysłowej, powstały jedne z pierwszych formacji typowo policyjnych o charakterze kryminalno – śledczym. Dużo wcześniej, bo już w 1750 roku, tak zwani Gońcy z Bow Street zostali powołani do działania w Anglii. Była to grupa 12 pomocników sędziego, uważana za pierwszą policję kryminalną. Jednak Gońcy działali nie do końca legalnie i pomimo niewielkich zarobków, wielu z nich dorobiło się niemałej fortuny. Dlatego w 1829 roku Robert Peel wniósł do Parlamentu projekt ustawy mający na celu reformację policji i zatrudnienie około 1000 osób na stanowiskach umundurowanych w celu utrzymania porządku na ulicach Londynu...

  Kryminalistyka jako nauka zaistniała dopiero pod koniec XIX wieku. Wtedy też zaczęły pojawiać się pierwsze definicje. Do tej pory istnieje ich kilka, niektóre są bardzo ogólne, inne lakoniczne, a jeszcze inne bardzo obszerne. Według Brunona Hołysta „kryminalistyka to nauka o metodach ustalania faktu przestępstwa, sposobu jego popełniania, wykrywania sprawców i zapobiegania przestępstwom oraz innym ujemnym zjawiskom społecznym”. Stanisław Pikulski tak oto definiuje kryminalistykę: "uniwersalny zespół metod i środków, który pozwoliłby w warunkach wzrastającej przestępczości nie tylko na optymalne wykrywanie sprawców przestępstw, lecz także na jednoznaczne i niebudzące wątpliwości udowadnianie im winy".Natomiast Ewa Gruza stwierdza, że jest to „praktyczna nauka opracowująca zasady: · sprawnego działania, · stosowania taktycznych i technicznych metod śledczych i badawczych (wykorzystywanych w celu ujawniania oraz zabezpieczania faktów mających znaczenie ...