Poszukiwanie osób zaginionych - procedury

 

Poszukiwania osób zaginionych z reguły prowadzone są przez policję. Zadania jakich powinna podjąć się policja określone zostały w Zarządzeniu nr 124 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 czerwca 2012 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby zaginionej oraz postępowania w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej tożsamości lub znalezienia nieznanych zwłok oraz szczątków ludzkich. W zarządzeniu tym określono podział na trzy kategorie osób zaginionych. Są to odpowiednio: I osoba zaginiona kategorii pierwszej, czyli najwyższy stopień. Do kategorii pierwszej zalicza się osoby z podejrzeniem o popełnienie samobójstwa, osoby poniżej 15 roku życia oraz osoby starsze, schorowane z upośledzeniem umysłowym. Przede wszystkim musi zaistnieć okoliczność uzasadniająca popełnienie na szkodę osoby zaginionej przestępstwa lub inne czyny zagrażające jej życiu i zdrowiu. W kategorii drugiej znajdują się osoby, które nie zostały zakwalifikowane do grupy pierwszego stopnia a więc takie, które pokazywały wcześniej wyraźnie niezadowolenie ze swojego stylu życia pracy, wyraźnie wskazujący na chęć zmiany i zabierające swoje rzeczy przed zniknięciem oraz opuściła ostatnie miejsce swojego pobytu z własnej woli. Trzecia kategoria osób zaginionych to głównie osoby małoletnie, które już po raz kolejny uciekły z domu, ośrodka opiekuńczego czy domu dziecka oraz osoba małoletnia, której zniknięcie wiąże się z „porwaniem rodzicielskim”. Osobami uprawnionymi do zgłoszenia zaginięcia są członkowie rodziny, opiekunowie prawni lub przedstawiciele prawni. Inne osoby mające prawo zgłosić zaginięcie to na przykład kierownik instytucji, gdzie zaginiona osoba przebywała przed zniknięciem, każda inna osoba, która podejrzewa popełnienie przestępstwa przeciw zaginionemu oraz przedstawiciele urzędów konsularnych.

Osoba przyjmująca zgłoszenie zbiera podstawowe informacje o osobie zaginionej, następnie sprawdza ją w Krajowym Systemie Informacji Policyjnej. Kolejnym krokiem jest rejestracja zawiadomienia ewidencji policyjnej, sporządzana jest również notatka urzędowa, w której opisuje się inne ustalenia i informacje pozyskane w momencie przyjęcia zgłoszenia o zaginięciu. Wydawane jest również potwierdzenie przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby, które jest niezbędne w późniejszych działaniach prowadzonych przez rodzinę. Szczegółowe zebranie i przedstawienie informacji na temat osoby zaginionej jest bardzo istotne, ponieważ każda informacja zwiększa szansę na szybsze odnalezienie. Ponadto pozyskane informacje pomagają przypisać daną osobę do konkretnej kategorii. Zakwalifikowanie osoby do I kategorii wymusza konkretne działania na jednostce policji, a mianowicie:

1. Dokonanie rejestracji zawiadomienia w systemie;

2. Podjęcie czynności poszukiwawczych mających na celu odnalezienie osoby zaginionej;

3. Szczegółowe rozpytanie osób mających jako ostatnie kontakt z zaginioną osobą;

4. Sprawdzenie szpitali, pogotowia ratunkowego, izb, domów dziecka oraz innych podobnych instytucji działających na terenie kraju;

5. Dokonanie dokładnego sprawdzenia miejsca ostatniego pobytu osoby zaginionej w celu ujawnienia i zabezpieczenia ewentualnych śladów;

6. Zabezpieczenie oraz analiza nagrań pozyskanych z kamer;

7. Sprawdzenie ostatnio odnalezionych NN oraz zwłok NN odpowiadających rysopisowi osoby zaginionej;

8. Pozyskanie aktualnej i wyraźnej fotografii osoby;

9. Rejestracja przedmiotów i dokumentów osoby zaginionej w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji;

10. Publikacja informacji o zaginięciu osoby ze zdjęciem na stronie internetowej Komendy Głównej Policji, następnie w środkach masowego przekazu;

11. Zlecenie oznaczenia kodu genetycznego osoby zaginionej (90 dni);

12. Podjęcie czynności operacyjnych odpowiadających okolicznościom.



W przypadku kiedy osoba zostanie zakwalifikowana do II kategorii, policja ma obowiązek:

1. Dokonania rejestracji osoby zaginionej w bazie;

2. Pozyskania aktualnej fotografii;

3. Opublikowania informacji o zaginięciu na stronie internetowej Komendy Głównej Policji;

4. Zlecenia oznaczenia kodu genetycznego osoby zaginionej (180 dni);

5. Podjęcia innych czynności mających pomóc w odnalezieniu zaginionego.

 

Trzecia kategoria wyodrębniona przez ustawę wyznacza bardzo podobne działania jak w poprzednich dwóch kategoriach zaczynając od:

1. Podjęcia czynności poszukiwawczych mających na celu odnalezienie osoby zaginionej a następnie;

2. Dokonania rejestracji wszystkich uzyskanych informacji w bazie;

3. Pozyskania informacji mogących znacząco wpłynąć na poszukiwania;

4. Powiadomienia sądu rodzinnego i opiekuńczego (dotyczy dzieci i małoletnich);

5. Powiadomienie sądu rodzinnego i opiekuńczego kiedy nastąpiło „porwanie rodzicielskie”.

 

Angelika Soroka